Beszamel i spółka bez ograniczeń: Langur szpakowaty

sobota, 16 marca 2013

Langur szpakowaty - liściożerny naczelny z Jawy.

Langur szpakowaty, surili jawajski, langur blady ( Presbytis comata ) naczelny z nadrodziny małp wąskonosych ( Catarrhini ), z rodziny koczkodanowatych ( makakowatych ) ( Cercopithecidae ), z podrodziny Colobinae. Synonim Semnopithecus fulvogriseus - Semnopithecus comata - Presbytis federicae.

Występuje w Azji Południowo-Wschodniej ( wyspa Jawa - zachodnia i centralna część ). Jest endemitem dla tej wyspy.

Zamieszkuje wyżynne i górskie lasy tropikalne ( obecnie ). Dawniej zamieszkiwał wszystkie rodzaje lasów od poziomu morza do 2565 m n.p.m.

samica langura szapkowatego ( Presbytis comata ) z młodym - Schmutzer Primate Center

Aktywny w ciągu dnia. Prowadzi nadrzewny tryb życia w koronach drzew, rzadko schodząc na ziemię. Żyje w grupach 3 - 12 osobników, średnio 6 - 7. Chociaż grupy o wielkości 2 - 23 osobników zostały też udokumentowane. Czasami grupy są tworzone wokół dominującej pary ale nie zawsze. Tworzy też grupy kawalerskie. Łączy się też z innymi gatunkami jak langur jawajski ( Trachypithecus auratus ).
Jest terytorialny, broni swojego rewiru przed innymi grupami. Prawdopodobnie jednak rewiry poszczególnych grup w ograniczonych siedliskach nakładają się na siebie.
Jest wyspecjalizowanym liściożercą, posiadającym wielokomorowy żołądek i przedżołądek. W przedżołądku odbywa się wstępny proces trawienia i rozbijania liści. W procesie tym uczestniczą wyspecjalizowane bakterie, które przeciwdziałają i rozkładają toksyny zawarte w liściach. Pomagają one w trawieniu dużych ilości materiału roślinnego i ułatwiają podział celulozy.
Jak wszystkie naczelne prowadzi aktywną społeczną działalność. Poszczególne osobniki komunikują się za pomocą wokalizy, mimiki czy wzajemnego iskania.
Grupa po wspólnej dziennej wędrówce nocuje razem na wysokim drzewie.
Odżywia się głównie liśćmi, które stanowią około 70% ich diety. Resztę stanowią owoce, kwiaty, nasiona, grzyby.
Sezon rozrodczy w ciągu całego roku.
System krycia poligamiczny ale w grupach z dominującą parą monogamiczny.
Samica po około 200 dniach ciąży, rodzi 1 młode.
Okres laktacji trwa około 6 - 8 miesięcy. Młode przebywa z samicą około 2 lata. Po tym czasie usamodzielnia się.
Dojrzałość płciową uzyskuje w wieku : samica 3 - 4 lat, samiec 4 lat.
Wielkość dorosłego osobnika obie płcie osiągają w 7 - 8 roku życia.
Żyje prawdopodobnie około 15 - 20 lat.

langur jawajski ( Trachypithecus auratus )

Presbytis comata - Surabaya Zoo

Opisane podgatunki :
- Presbytis comata aygula - Jawa - synonim Presbytis aygula - Simia aygula - zmieniono nazwę na Presbytis comata w 1983
- Presbytis comata comata - zachodnia Jawa ( na wschód od Ceringin - Cicaga ) - zagrożony - CITES II
- Presbytis comata fredericae - centralna Jawa ( Mt.Slamet, Dieng Plateau, Mt.Lawu, Mt.Prahu ) - dawniej samodzielny gatunek uznany za tożsamy z Presbytis comata w 2003 przez Brandon - Jones & wsp.

Presbytis comata - samica z młodym - Schmutzer Primate Center

Gatunek uznawany za zagrożony ze względu na szacunkową wielkość populacji, która jest szacowana na mniej niż 2500 dorosłych osobników. Widoczny jest dalszy spadek liczby dojrzałych osobników i nie ma subpopulacji zawierających więcej niż 250 dojrzałych osobników.
Dawniej uważano, że Presbytis fredericae jest najprawdopodobniej tożsamy z Presbytis comata. Chociaż z powodu różnic w wyglądzie uważano, że gatunek Presbytis comata składa się z dwóch różnych gatunków. Dopiero Groves ( 2005 ) wykazał jednoznacznie, że łańcuch pośrednich populacji istnieje w jego zakresie pokazując przesunięcie umaszczenia od szarego do czarnego. Jest to morfologiczna gradacja.
Obecnie gatunek tworzy około 30 izolowanych populacji ograniczonych do fragmentów lasu. Zajmuje małe obszary ale o dość dużej gęstości osobniczej ( 35 osobników/km2 ).
Głównym zagrożeniem jest degradacja i niszczenie środowiska naturalnego, utrata siedlisk i ich fragmentacja, polowanie dla mięsa.
Rejestrowany z obszarów chronionych :
- Ujung Kulon National Park
- Halimun National Park
- Gede-Pangrango National Park
Ujęty w Załączniku CITES II.
Potrzebne są badania w celu oszacowania istniejących populacji i subpopulacji chociaż uważa się, że większość z nich ustabilizowała się i zachowuje dużą liczbę osobników.